Doctor Triverius
Erudiet professor in Leuven
Een grondlegger van de moderne geneeskunde
Scharnierpersoon in de renaissance van de geneeskunde
Hieremias De Drijvere of De Drivere werd in 1504 te Nederbrakel geboren als zoon van
Jeroom, een chirurgijn. Deze tijdgenoot van Keizer Karel was een schitterende student
aan de Leuvense universiteit waar hij "eerste professor" werd. Naar de gebruiken van die
tijd, gaf ook deze uitmuntende geleerde zijn naam een Latijns tintje, en liet zich Triverius'
of 'Thriverius' noemen. Doorgaans voegde hij aan zijn naam "Brachelius" of Brakelaar
toe en soms ook Gerardimontanus of Geraardsbergenaar. Het was immers zo dat
Nederbrakel toendertijd tot het gebied van Geraardsbergen behoorde en in het rechtsgebied
van de heerlijkheid Boelare lag. Zijn vader, Jeroom, was vermoedelijk een inwijkeling en
beoefende in Nederbrakel de geneeskunde als een soort kwakzalver. In veel gevallen werd
het beroep van chirurgijn gecombineerd met dat van barbier. Hun kennis had geen
wetenschappelijke basis en was gesteund op overlevering van oude gebruiken, bijgeloof en
kennis van kruiden.
De jonge Hieremias De Drijvere trok naar Leuven waar hij de lessen in het Collegium
Trilingue volgde en zich nadien op de studie van de geneeskunde toelegde. Hij werd een
scharnierpersoon in de zin dat hij, in tegenstelling met chirurgijns uit die tijd, naar een
wetenschappelijke basis voor de geneeskunde zocht. Hij werd dan ook een van de
grondleggers van de moderne geneeskunde. In 1531 werd hij lector en vanaf 1541 doceerde
hij als enige de volledige geneeskundige wetenschap aan de Universiteit van Leuven.
Doctor Triverius was net als zijn jongere collega Vesalius anatoom. Beiden streden om het
professoraat en Triverius won het pleit terwijl Vesalius nadien wereldfaam oogstte in Italië
en Spanje. Triverius bleef in Leuven en probeerde stap voor stap de geneeskundige
wetenschap te moderniseren en op een wetenschappelijke leest te schoeien. In de
geschiedenis van de Universiteit is hij een zeer belangrijke figuur. De anatomiezaal die
zijn naam draagt getuigt van de waardering die Triverius in Leuven nog steeds geniet. Door
zijn onderwijs en zijn geschriften had hij bekendheid en faam verworven in heel de
beschaafde wereld, toen hij in december 1554 overleed en werd bijgezet in de Leuvense
Sint-Pieterskerk. Zijn graf is inmiddels verdwenen.
Hij was tevens een begenadigd schrijver en schreef zeventien boeken over wetenschap en
geneeskunde. Zijn verbondenheid met zijn geboortestreek blijkt uit het feit dat hij een
aantal van zijn boeken opdroeg aan Karel de Ligne, graaf van
Lalaing, heer van Nederbrakel, en aan Godfried van Brakel, abt van Ename.
Triverius werd amper 50 jaar oud. Hij stierf in december 1554 aan een uitputtende en
slepende ziekte (tering?). Hij liet een weduwe na, Anna Walraevens, en drie kinderen,
Denys, die later geneesheer werd te Zierikzee m Zeeland, Philippine, getrouwd met Van
Emeren en Elisabeth, gehuwd met Goswin Conincx.
500 jaar na zijn geboorte is het een unieke gelegenheid om deze beroemde Brakelaar, wiens
gedachtenis voortleeft in de Dokter De Drijverestraat, te huldigen.
Twee verenigingen, de
Geschied- en Heemkundige Kring van Brakel, Lierde en Horebeke, en de
Zottegemse
artsenvereniging dragen beide de naam Triverius en steunen dan ook ten volle de
activiteiten in het feestjaar 2004. Dit is ook het geval voor de Brakelse erfgenamen van
Triverius, de lokale artsenvereniging.
De Stichting Keizer Karel uit Gent verleent haar
volle medewerking in historische klederdracht, vooral voor de historische stoet en het
Renaissancebanket.
