RIK SOHIER, auteur van het boek van blauwers en commiezen

Poperingenaar (° 1924), als zoon van een douanier is hij opgegroeid aan de grens. Zelf douanier heeft hij het grensleven van nabij kunnen observeren. Geboeid door de geschiedenis van de westhoek heeft hij de feiten en verhalen genoteerd en ze verwerkt tot een genietbaar geheel. In het lokale maandblad " De IJzerbode" publiceerde hij 50 bijdragen onder de titel " Van de Frontieren, van Blauwers en Commiezen". Iemand die weet waarover hij schrijft.

De Frans-Belgische grens en de Westhoek kenden zo'n 200 jaar lang een intense smokkelbedrijvigheid.Dit bedrijf, "het beroep aan de rand" zei Djoos Utendoale, is een economische factor van belang geweest. Om de armoede te ontwijken hebben duizenden grensbewoners de smokkelzak aangegespt en zijn, bij nacht en ontij, Frankrijk binnengetrokken, uren ver. De commiezen (douaniers) waren evenzeer, zoniet meer, arme doolaards die voor hun schamel bestaan wind en weer moesten trotseren. Sommige smokkeltochten verliepen rimpelloos, andere kenden een minder vlot verloop, tot het dramatische toe. Omdat de blauwerij (smokkel) een gesloten gemeenschap was, werd er veel binnenskamers gehouden. De laatste blauwers van de streek, die nu mogen en durven vertellen, zijn de kaap van de 70 voorbij. Rik Sohier ontmoette ze en liet ze hun eigen belevenissen vertellen, merkwaardige verhalen. Maar ook vele gebeurtenissen uit de vorige eeuwen wist hij te verzamelen. De Oostenrijkse periode is op dat vlak zeer boeiend. tevens putte hij uit eigen ervaringen. Tenslotte bekijkt hij zijn loopbaan als douanier met de glimlach: " Het is niet verboden te lachen...met zichzelf".